کد مطلب:26136
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:20
آيا در سيره بزرگان دين و علما استفاده ابزاري از ماديّت براي رسيدن به معنويّت نشده است؟
نمونههاي فراواني داريم كه پيامبران (ع) پيشوايان دين و بزرگان مكتب ماديت را در راه رسيدن به معنويت به كار گرفتهاند. حضرت يوسف (ع) پس از آن همه رنج و ناراحتي و تحمل سختيها و سالها دوري از پدر و خانواده و رنج، حبس و زندان، از عزيز مصر تقاضاي خزانه داري مصر را ميكند تا بتواند قسط و عدل را اجرا كند و حقوق مردم را به آنان برساند و نيز گرد آوردن پدر و مادر و افراد خانواده به دور هم باشد و نيز حضرت سليمان (ع) به نقل قرن كريم از خداوند چنين درخواست ميكند: »رب اغفرلي وهب لي ملكا لاينبغي لاحد من بعدي« خداوندا! بر من ببخشاي و سلطنتي كه بعد از من در خور كسي نباشد روزيام فرماو اين نمونهاي از به كارگيري قدرت و ثروت در راه ترويج آيين الهي و هدايت انسانها{P - ص، آيه P 35}
ميباشد و نيز در سيره پيامبر بزرگ اسلام(ص) و اوصياي مكرم او (ع) همواره نفوذ و قدرت و مال در راه تقويت دين و دستگيري از بندگان درمانده خدا بوده و حتي به اين وسيله مخالفان و دشمنان را نيز جذب دين كرده و با كمك مناسب و به موقع به آنها، دشمني آنان را به دوستي و محبّت تبديل كرده و به اين ترتيب به تعداد پيروان دين الهي ميافزودند كما اينكه حضرت ختمي مرتبت(ص) از اموال حضرت خديجه (س) در اين راستا استفاده كردند.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.